Evert Pieters

De Valk Lexicon kunstenaars Laren-Blaricum

Kunstschilder Naam: Pieters, Evert Geboren: Amsterdam - 11 december 1856 Overleden: Laren - 17 februari 1932 Atelier/Adres: Laren - Oude Naarderweg 14 villa 'Rozenhoeve'

Oude Naarderweg 14 Laren

Evert Pieters werd op 11 december 1856 in Amsterdam geboren. Zijn ouders waren niet vermogend en na de lagere school moest hij geld gaan verdienen en kwam hij in de leer bij een huisschilder. Na enkele jaren had hij dit wel bekeken en toen hij ongeveer negentien jaar oud was, trok hij op avontuur naar Antwerpen in de hoop daar als leerling-decorateur een beter bestaan te kunnen gaan opbouwen. Antwerpen met de Antwerpse academie onder Verlat, was toen een belangrijk centrum, de bakermat van de Zuid-Nederlandse en Belgische kunst. De jonge Evert Pieters zag kans om in de avondtekenklasse te komen en hij werkte daar twee jaar hard met het tekenen naar pleister-modellen. Zondags en in zijn vrije tijd schilderde hij veel naar plaatjes of gravures, maar hij dorst deze produkten van zijn prille vrije kunst aan niemand te laten zien. Wel gaf hij deze soms aan iemand ten geschenke. Evert Pieters tesamen met zijn werk De St. Jansbasiliek van Laren Hij kwam in contact met de Belgische landschapschilder Theodoor Verstraete toen diens vrouw zo'n werkje van hem bij een kennis zag hangen. Zij maakte haar man erop attent. Deze zag wel iets in de jonge kunstenaar en hij bood aan hem verder te helpen. Evert ging toen onder leiding van Verstraete buiten schilderen in de buurt van Brasschaet, waar zijn leermeester woonde. Toen deze omstreeks 1883 -1884 met zijn woonwagen naar Kalmthout trok ons te werken, volgde Evert hem daarheen. Evert kreeg dus in Belgie zijn opleiding, leerde daar ook het artistieke leven kennen en kreeg er zijn vrienden. Dit heeft een blijvend stempel op zijn leven en zijn werk gehad. Ook in Nederland bleef hij dus 'de Vlaming'. Hij kreeg in Belgie in 1885 zijn eerste succes met het schilderij 'Rusttijd van de houthakkers', dat hij had ingezonden naar de Hollandse afdeling van de wereldtentoonstelling in Antwerpen. Het was een kundig en serieus doorwerkt schilderij, maar nog tamelijk academisch van behandeling. Hij kreeg enige bekendheid en kon zich nu financieel staande houden met de verkoop van meestal kleine werkjes. De Sturm und Drang-tijd die hij in Antwerpen beleefde met zijn vrienden, is van grote betekenis geweest voor zijn latere ontwikkeling. Het gaf hem het nodige zelfvertrouwen en gevoel van onafhankelijkheid. In 1894 verwierf hij op de tweede wereldtentoonstelling in Antwerpen met een schilderij 'Korenveld in Vlaanderen' de medaille tweede klasse. Voor ditzelfde doek kreeg hij in 1896 op de Salon des Champs Elysees te Parijs de gouden medaille. Het werd in 1898 in Barcelona eveneens met goud bekroond en ten slotte door het museum aldaar aangekocht. - Moeder met kind - olieverf op doek 79 x 93 cm Hij was een harde werker met een veelzijdig talent. Samen met andere jonge schilders en de latere schrijver-museumdirecteur Pol de Mont decoreerde Evert het toneelscherm van de bekende Poesjenellenkelder. Behalve grotere werken als 'De dobbelaar', geïnspireerd op figuren die hij schetste in de oude herbergjes aan de Scheldekant, schilderde hij veel stillevens die hij uitvoerde in een stijl die verwantschap had met de oude zeventiende eeuwse Hollandse meesters. De verkoop daarvan ging goed en bezorgde hem ook wel opdrachten. In 1895 keerde Evert Pieters terug naar Holland. Hij dacht zijn succes hier door te zetten maar dat viel aanvankelijk tegen. Het lidmaatschap van de Haagse 'Pulchri Studio' werd hem geweigerd. 'Den Vlaoming' werd niet erkend onder de Haagse Schilders. Hij zwierf enige tijd door Nederland. Vooral Volendam heeft zijn belangstelling gehad. Daar begon hij ook interieurs te schilderen en had daarmee in Amerika zoveel succes, dat hij er meer van kon leveren dan hij ooit zou kunnen maken! Zijn succes groeide en daarmee zijn financiele welstand. Hij was inmiddels gehuwd met Marie van de Bossche en trok met haar naar Parijs en Barbizon. Op 17 april 1897 kwam hij uit Parijs en vestigde zich in Blaricum op no 156 (waarschijnlijk Meentweg 30). Daar heeft hij een aantal van zijn grote schilderijen gemaakt en ook - in een daarvoor speciaal ingericht hoekje - liet hij zijn modellen poseren voor zijn Gooise interieurs. - Zomerdag - Singer Museum Laren De kunst van Evert Pieters is moeilijk onder te brengen in een bepaalde stijl. Hij liet zich door niets beperken, schilderde spontaan en ook zijn palet wisselde van stemmig tot lichtend helderen enthousiast van kleur.Zijn grote schilderij 'De ververswerkplaats' is een goed voorbeeld van een enthousiast kleurgebruik dat ook in latere werken zijn Coloristische enthousiasme tot uitdrukking bracht. Kort nadat hij dit doek schilderde verbleef hij, in verband met herstel van een vrij ernstige operatie, in Italië waar hij een aantal zeer kleurig geschilderde terrassen met bloemen en bomen en een heldere septembermorgen in Rome schilderde. Wellicht heeft de zuidelijke sfeervan Italië ook nog wel een zekere invloed gehad op zijn latere verhelderend kleurgebruik. Op 25 augustus 1905 werd hij uit Blaricum uitgeschreven naar Katwijk en mogelijk ook door zijn vriendschap met Weissenbruch, kreeg hij een passie voor strandgezichten, schelpenvissers en paarden die de vissersschepen het strand op trokken. Op 19 februari 1908 keerde hij terug naar Blaricum in het huis destijds gevestigd op no. A229. later werd dit het Achterom 13-15 Hij noemde het huis 'Azeick-kan'. Na 9 jaar vertrok hij naar Laren en woonde tussen 1917 en 1932, tot aan zijn dood, aan de Oude Naarderweg 14. Dit was het voormalige huis van kunstschilder Theodore Lelyveld. Hij liet daar ook weer een Goois hoekje met schouw als decor voor zijn Gooise interieurschilderijen! maken. Door zijn succesvolle Gooise interieurs met figuren kan Pieters gerekend worden tot een van de belangrijke Gooise schilders. Toch leert men deze veelzijdige, bekwame kunstenaar het best kennen uit zijn meer gevarieerde oeuvre waarvoor hij zijn onderwerpen ook vaak buiten het Gooi vond. Evert Pieters werd te Amsterdam geboren. Hij was dus een Nederlands schilder, maar desondanks werd deze fors gebouwde en gemoedelijke figuur met zijn wat oubollige en bohemien-achtige leefwijze onder zijn Nederlandse collega's altijd 'de Vlaming' genoemd. Zijn werken bevinden zich in het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten te Antwerpen, het gemeentehuis van Brasschaat, het Rijksmuseum van Bilderbeek-Lamaison te Dordrecht, het Frans Halsmuseum te Haarlem, het Goois Museum te Hilversum, het Singer Museum te Laren en musea te Barcelona, Den Haag en Toledo. Een aantal van zijn werken maken ook deel uit van verscheidene particuliere verzamelingen. Evert Pieters overleed in 1932 en werd begraven op het St. Janskerkhof te Laren. (Heeft vermelding in de Pieter A. Scheen 1750-1950)